Αν ο Γκονταρ ταυτιζόταν μ’ έναν ζωγράφο αυτός θα ήταν ο Πικάσο, λέει η κινηματογραφίστρια και συγγραφέας Μαρία Γαβαλά. Ο Γάλλος σκηνοθέτης προκαλούσε τον θεατή, έκανε το σινεμά της «ακατάπαυστης αναταραχής» με χιούμορ, ειρωνεία και αυτοσαρκασμό. Όπως αναφέρει η ίδια, το κινηματογραφικό βλέμμα του Γκοντάρ έχει τη δύναμη του ωκεάνιου, του απεριόριστου που ήρθε να σαρώσει όλη την περιρρέουσα κινηματογραφική μετριότητα. Ακόμη, μιλάει για τον έρωτα και τον θάνατο, τα δυο μεγάλα ζητήματα που τον απασχόλησαν «πλάι-πλάι με την ομορφιά της τέχνης».
Αν ο Γκονταρ ταυτιζόταν μ’ έναν ζωγράφο αυτός θα ήταν ο Πικάσο, λέει η κινηματογραφίστρια και συγγραφέας Μαρία Γαβαλά. Ο Γάλλος σκηνοθέτης προκαλούσε τον θεατή, έκανε το σινεμά της «ακατάπαυστης αναταραχής» με χιούμορ, ειρωνεία και αυτοσαρκασμό. Όπως αναφέρει η ίδια, το κινηματογραφικό βλέμμα του Γκοντάρ έχει τη δύναμη του ωκεάνιου, του απεριόριστου που ήρθε να σαρώσει όλη την περιρρέουσα κινηματογραφική μετριότητα. Ακόμη, μιλάει για τον έρωτα και τον θάνατο, τα δυο μεγάλα ζητήματα που τον απασχόλησαν «πλάι-πλάι με την ομορφιά της τέχνης».